อัธยาศัย

น. มาจากบาลี อชฺฌาสย , สันสกฤตเป็น อธิ+อาศย เหตุเป็นเพียงการสันนิษฐานหารูปเดิมของศัพท์   เพราะไม่มีที่ใช้    ความโน้มเอียง ;  ความปรารถนา ; เจตนา

n.  inclination ; wish ;  intention

Syn: อัชฌาสัย